Rozwój branży tattoo sprawił, że coraz więcej osób postrzega ją nie tylko jako ozdobę własnego ciała, ale także sposób na biznes. I słusznie. Tatuaże już dawno przestały być tabu, a w badaniach CBOS z 2017 r. wśród młodych pozytywnie na tatuaże zapatruje się aż 75% w wieku 18-24 i 50% w grupie 25-34. Niemal 8% badanych dorosłych Polaków przyznaje, że ma tatuaż. Osoby przedsiębiorcze bez wątpienia dostrzegą modę na tatuaże, którą można przekuć w intratny biznes, otwierając salon tatuażu.

Tatuujemy się coraz chętniej. Nie powinno dziwić więc, że nowe salony tatuażu wyrastają jak grzyby po deszczu. Przepis na sukces wydaje się prosty: znaleźć utalentowanego tatuażystę i otoczyć klienta odpowiednią opieką. Żaden biznes nie może jednak być zawieszony w próżni, a przedsiębiorca musi spełnić szereg wymagań prawnych, jeżeli chce prowadzić legalny biznes.

Wymagania prawne dla salonu tatuażu

Na chwilę obecną wymagania sanitarne, które muszą spełnić zakłady fryzjerskie, kosmetyczne, odnowy biologicznej i tatuażu pochodzą z roku 2004 i miały obowiązywać do 1 stycznia 2012 r. Branża wobec braku nowych wytycznych, opierała się na ostatnim uchwalonym prawie, właśnie tym z 2004 r.

W czerwcu 2019 pojawił się Projekt rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie szczegółowych wymagań sanitarno-higienicznych przy świadczeniu usług fryzjerskich, kosmetycznych, tatuażu i odnowy biologicznej, jednak rozporządzenie nie zostało ostatecznie poddane pod głosowania i na chwilę obecną jeszcze nie obowiązuje. Zważywszy jednak, na fakt, że ustawodawca w końcu pochylił się nad doprecyzowaniem przepisów, każdy myślący o założeniu studia tatuażu, powinien zapoznać się z projektem. Największą zmianą szykowaną przez ustawodawcę jest obowiązek sterylizacji urządzeń mających kontakt bezpośrednio ze skórą.

Jak urządzić lokal pod salon tattoo?

Ustawodawca w obydwu aktach prawnych (tym z 2004 i projekcie z 2019 r.) określa warunki lokalowe, które musi spełnić przedsiębiorca aspirujący do otworzenia studia tatuażu. Lokal musi być podłączony do kanalizacji, posiadać ciepłą wodę bieżącą i być ogrzewany.

Salon powinien być zlokalizowany w odrębnym budynku lub lokalu albo stanowić wyodrębnioną część budynku, lub lokalu. Powinien posiadać wyodrębnione wejście do lokalu, które może być wspólne dla wszystkich jego użytkowników. Należy pamiętać, że nie może prowadzić przez pomieszczenia, w których nie są świadczone usługi. Ustawodawca miał na myśli, że przejście do salonu tatuażu nie może prowadzić np. przez sklep mięsny.

W salonie tatuażu należy wydzielić lub wyznaczyć:

• Szatnię i poczekalnię dla klientów,
• Szatnię dla osób zatrudnionych, gdzie oddzielnie w szafkach przechowuje się odzież własną, roboczą i ochronną,
• Lokal powinien mieć wyznaczone miejsce do spożywania posiłków przez pracowników,
• Osobne pomieszczenie lub miejsce na przechowywanie brudnej odzieży roboczej,
• Pomieszczenia sanitarnohigieniczne dla osób korzystających z usług i zatrudnionych w zakładzie – czyli po prostu łazienkę z umywalką zbudowaną z powierzchni łatwo zmywalnej i odporną na wilgoć, czyli po prostu kafelkami,
• Pomieszczenie lub miejsce do przechowywania sprzętu (może to być np. zamykana gablota, szafka itp.),
• Pomieszczenie lub miejsce np. szafy do przechowywania preparatów kosmetycznych (j.w.),
• Miejsce na pojemniki, w których są gromadzone odpady.

Inne ważne wymagania sanepidu

Brudną odzież roboczą należy prać poza salonem tatuażu. Co prawda ustawodawca dopuszcza możliwość prania odzieży na miejscu, wymaga to jednak specjalnego przystosowania obiektu i spełnienia wymagań pralni. W praktyce znacznie łatwiej odzież roboczą wyprać w domu lub w pralni.

Należy stosować się do zasad zachowania higieny. Dobrze, gdy meble, lady, podłogi są powierzchniami łatwościeralny, co znacznie ułatwi nam zapanowanie nad kurzem i brudem w zakładzie. Tatuażysta powinien wykonywać zabieg w rękawiczkach jednorazowych, które po skończeniu tatuowania zostaną wyrzucone do przeznaczonego na ten cel pojemnika.

Wszystkie materiały jak tampony, płatki, gaziki z waty, ligniny, ręczniki papierowe, rękawiczki używane mogą być jednorazowo. Materiał skażony/użyty bezpośrednio po użyciu odkłada się do zamykanych, szczelnych pojemników o nienasiąkliwych ścianach, odpornych na uszkodzenia.

Igieł do tatuażu można używać tylko raz. Materiał sterylny przechowuje się w opakowaniu, umieszczonym dodatkowo w czystym, zamykanym, odpornym na uszkodzenia mechaniczne, wilgoć i zamoczenie pojemniku zbiorczym, stanowiącym opakowanie ochronne.

Zmiany, które nie ominą salonów tattoo – strefa sterylizacji przyrządów do tatuażu wielokrotnego użytku
Nowością, którą przewiduje ustawodawca w przygotowywanym rozporządzeniu ma być wyznaczenie specjalnych stref do sterylizacji urządzeń wielokrotnego użytku. Stacje epidemiologiczne notują wzrost liczby osób chorujących przede wszystkim na wirusowe zapalenie wątroby typu C, a także B oraz HIV. Ustawodawca chce zmniejszyć ryzyko zakażenia tymi chorobami.

Wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują, że ani zakłady fryzjerskie, ani studia tatuażu nie wywiną się z konieczności zakupu specjalnego urządzenia do sterylizacji narzędzi (co prawda będzie można skorzystać z zewnętrznej sterylizacji, jednak w praktyce może okazać się to uciążliwe). Najtańsze urządzenia do sterylizacji parowej to wydatek rzędu kilkuset złotych.

Salony dostaną dwa lata na dostosowanie się do nowych wymogów. Konsultowany właśnie projekt rozporządzenia ma wejść w życie po trzech miesiącach od ogłoszenia w Dzienniku Ustaw. Personel również będzie miał dwa lata na uzupełnienie kwalifikacji uprawniających do przeprowadzania sterylizacji w zakładzie. Tyle samo czasu będą mieli właściciele na wyposażenie zakładów w odpowiednie urządzenia.

Stanowisko do sterylizacji urządzeń

W projekcie można przeczytać, że stanowisko powinno znajdować się w odległości co najmniej 1,5 m od stanowiska świadczenia usług, poza drogami komunikacji wewnątrz pomieszczenia,
zapewniając rozdział czasowy między wykonywaniem kolejnych etapów dekontaminacji wyrobów i narzędzi wielorazowego użytku, a świadczeniem usług. Dodatkowo salon będzie musiał wyznaczyć specjalną strefę sterylizacji o powierzchni nie mniejszej niż 4 m2, a na stanowisko składać się będą w blat roboczy, meble, sprzęty i urządzenia oraz środki do mycia i dezynfekcji niezbędne do przeprowadzenia dekontaminacji materiału skażonego, obejmującej mycie, dezynfekcję i sterylizację.

Stanowisko sterylizacji będzie trzeba podzielić na:

1. Strefę brudną przeznaczoną do wyładunku, mycia i dezynfekcji materiału skażonego oraz innych czynności koniecznych do przeprowadzenia tych procesów,
2. Strefy czystej przeznaczonej do przeprowadzenia czynności przygotowawczych do sterylizacji, a w przypadku stwierdzenia takiej konieczności dezynfekcji wysokiego poziomu, umytych i zdezynfekowanych wyrobów i narzędzi wielorazowego użytku, stanowiących materiał czysty,
3. Strefy sterylnej służącej do orzekania o sterylności i zwalniania materiału sterylnego.

 

Jak widać, ustawodawca przewiduje niemałe zmiany dla salonów tatuaży, branży beauty i salonów fryzjerskich. Oprócz specjalnych sterylizatorów, w które trzeba będzie się zaopatrzyć, konieczne będzie również wyznaczenie specjalnej strefy o niemałej powierzchni. Całe szczęście branża będzie miała dwa lata na przystosowanie się do zaleceń.

W następnym artykule pochylimy się nad wyposażeniem studio tattoo i podliczymy, ile to może razem kosztować.