Podejmując decyzję o wyborze maszyny dobrze być świadomym, że taka kwestia w ogóle ma znaczenie. Praca igłami na żywej skórze, elastycznej i ruchliwej, to coś zupełnie innego niż praca z ołówkiem i kartką papieru, chociaż… da się też wskazać pewne podobieństwa. Do narysowania cienkiej linii weźmiemy ostry i twardy ołówek, a do zamalowania obszaru lub cieniowania weźmiemy ołówek miękki, najlepiej porządnie wyświechtany na brudnopisie,  tak by nie zostawił zbyt ostrej kreski.

Maszynka cewkowa

W tym wypadku sprawa regulacji jest oczywista. Każdą maszynę cewkową możemy ustawić dokładnie tak, jak nam będzie pasowało – powiększymy skok czy zwiększymy twardość korzystając z podstawowych elementów konstrukcji – sprężyn i śruby kontaktowej. Większość ram maszynek cewkowych jest na tyle uniwersalna, że możemy je dowolnie ustawiać raz do konturów, raz do cieni. Wymaga to nauki. A jak wygląda kwestia kompatybilności? Otóż maszyna cewkowa z zasady nie posiada ograniczeń. Jeśli chcemy korzystać z klasycznych igieł i gryfów – nie ma problemu. Jeśli chcemy korzystać z igieł modułowych – zakładamy po prostu inny gryf i również nie ma problemu… o ile maszynka jest wystarczająco silna, czyli jest odpowiednio dobrej jakości. Igła modułowa (tzw. cartridge) jest zbudowana tak, że aby wypchnąć igłę z plastikowej obudowy, należy użyć trochę siły. Może nie dużo, ale zawsze. Dodatkowo, aby igła mogła podczas pracy przebić skórę również potrzeba trochę siły, a im większy rozmiar igły (im więcej ma zlutowanych ze sobą pojedynczych igieł), tym potrzebna siła musi być większa. Te dwa opory muszą być podczas pracy pokonywane przez maszynę z łatwością, inaczej praca nie będzie komfortowa, lub w ogóle nie będzie możliwa. Tanie maszynki cewkowe, wykonane z kiepskich materiałów, nie najlepiej złożone i jeszcze nie ustawione optymalnie najczęściej sobie po prostu nie radzą z cartridge’ami, właśnie ze względu dodatkowy opór wypychania igły z obudowy. Jeśli więc chcesz wypróbować cartridge, to tania cewka nie będzie dobrym wyborem.

Maszynka rotacyjna

Kwestia regulacji w maszynach rotacyjnych zależy praktycznie całkowicie od konkretnego modelu. W prostych modelach regulacji po prostu nie ma i trzeba się z tym pogodzić. Skok igły i twardość bicia są stałe,  ustawione w sposób uniwersalny. Nie powinno to sprawiać dyskomfortu ani przy konturach, ani przy cieniach. Z jednej strony to dobrze, bo na początku nie musimy sobie w ogóle zaprzątać głowy tymi zagadnieniami i skupiamy się na szlifowaniu pozostałych aspektów, których nie brakuje. Jeśli wejdziemy jednak na wyższy poziom, to prędzej czy później odczujemy, że zaczyna nam czegoś brakować do ułatwienia pracy. Nie jest jednak powiedziane, że nie możemy zrobić zupełnie nic z taką prostą maszyną rotacyjną. Dostępne są m. in. regulowane mimośrody, które zapewnią nam swobodną regulację skoku igły. Inne modele rotarek taką, lub podobną regulację skoku, mogą mieć od razu na pokładzie, chociaż będzie się to wiązało ze wzrostem ceny (czasem sporym). Warto jednak przejrzeć dostępne rozwiązania i zastanowić się na czym zależy nam bardziej, a na czym mniej. Nie musimy przynajmniej martwić się o kompatybilność – na klasycznej rotarce można używać każdego rodzaju igły, szczególnie, że biorąc pod uwagę specyfikę silnika elektrycznego, większość modeli będzie miała wystarczająco dużo siły do pracy z cartridge’ami. 

Maszynka typu pen

Trzeba to napisać wprost – peny mają największe ograniczenie zarówno w zakresie kompatybilności jak i regulacji. Ta pierwsza kwestia jest już jasna. Peny są kompatybilne tylko z igłami modułowymi. A regulacja? Również nie jest to najmocniejsza strona tych maszyn. Większość penów nie ma regulacji, a te, które mają, zazwyczaj są drogie. Niestety, ale charakterystyka tego typu maszyny nie pozwala na zastosowanie prostych, dobrych i tanich rozwiązań, więc jeśli chcemy cieszyć się pełną wygodą pena, coś będzie musiało być kompromisem – brak regulacji lub bardzo wysoka cena.