Irezumi, czyli tatuaże japońskie
Tatuaże japońskie to już legenda. Wzbudzają zainteresowanie nie tylko ze względu na wzory, ale także tradycyjną technikę wymagającą czasu i wytrzymałości od tatuowanego. Ukrywane pod ubraniem, często świadczą o przynależności do yakuzy, japońskiej grupy przestępczej…
Przed wami kilka podstawowych informacji o japońskiej sztuce tatuażu.
Trochę historii
Słowo sztuka jest tu jak najbardziej na miejscu. Kompozycje tworzone na skórze przypominają te ze sławnych japońskich drzeworytów ukiyo-e – obrazów przemijającego świata. Przykład takiego drzeworytu – Wielką falę w Kanagawie – prezentowaliśmy w tekście Top 10 / Tatuaże i słynne dzieła sztuki. Te dwie dziedziny sztuki powstawały i rozwijały się w tym samym czasie, w okresie Edo (XVII – XIX wiek). Japonia była wtedy odcięta od świata, nie utrzymywała stosunków z innymi państwami, a najważniejszym miastem było Edo, czyli dzisiejsze Tokio. Był to czas, kiedy najbogatsza warstwa społeczna, mieszczanie, była również jedną z tych najbardziej pogardzanych i najmniej uprzywilejowanych. To właśnie bogaci mieszczanie, trwoniący pieniądze na nocnych rozrywkach w dzielnicy rozkoszy, byli odbiorcami sztuki ukiyo-e oraz irezumi.
Styl
Japońskie tatuaże, tak jak drzeworyty, charakteryzują się wyraźnym konturem i mocnymi barwami. Przedstawiają kompozycje figuratywne i kwiatowe. Często główny motyw otoczony jest drobniejszymi wzorami, by wypełnić i wzbogacić kompozycję. Tatuaże mogą ukazywać samurajów, bohaterów japońskiej historii i legend. Popularne są także wizerunki zwierząt i roślin, większość z nich w Japonii ma symboliczne znaczenie. Ważne jest również umiejscowienie tatuażu, tradycyjnie pokrywają one dużą powierzchnię ciała, nie mogą jednak wychodzić poza granice ubrania. Dodatkowo pozostawiony jest również czysty pas od szyi do pępka.
Technika
Japoński tatuaż charakteryzuje się również wyjątkową metodą powstawania. Do dzisiaj tradycyjni tatuażyści nie używają elektrycznych maszynek, ale zastępują je bambusową lub metalową pałeczką zakończoną igłami. Skóra jest szybko nakłuwana pod odpowiednim kątem. Stosowanie tej tradycyjnej metody wydłuża powstawanie wzoru, dlatego całość tatuażu powstaje często przez długi okres.
Wykorzystanie tej techniki możecie zobaczyć na poniższym filmie:
Dla kogo tatuaż?
Przez wiele lat tatuowanie było w Japonii surowo zabronione. Dzisiaj nadal tatuaż kojarzy się z yakuzą, czyli japońską organizacją przestępczą. Chcecie dowiedzieć się więcej? Polecamy ten wywiad z tatuatorem yakuzy.
A jak wam podobają się japońskie wzory?
Zdjęcie główne: @luca_al_faus
